အရင္တုန္းကေပါ႕
ဒါဟာငါ႔ကမၻာပါ
ယံုၾကည္မွဳကို ကိုးကြယ္
နားလည္မွဳကိုဦးညႊတ္ရင္း
မေ၀းေတာ႕တဲ႔ အနာဂါတ္တစ္ခုလို႕
ငါ…..ေမွ်ာ္လင္႕ခဲ႕တာ။
အသိမဲ႕ေနတဲ႕မွတ္ဥာဏ္
စီးဆင္းေနတဲ႕ေသြးေတြ
ေျခာက္ခန္းေလာက္ေအာင္ကို
ငါ ျမတ္ႏိုးမိတာပါ
နံနက္ခင္းေလးရာ
ဘာမွမဟုတ္တဲ႔ စက္၀ိုင္းတစ္ခုရဲ႕အထဲ
ငါ႕ဘ၀၊ငါ႕မာန၊ငါ႕သိကၡာတရားေတြကို
အက်ဥ္းက်ေစခဲ႔တာ….
ဒီအရူးရဲ႕ အခ်စ္ေတြေလ……….
ခုခ်ိန္ထိ ရလာဒ္မေကာင္းတဲ႕ပြဲကို
ငါကစားခ်င္ေနတုန္းပဲ
ဘာမွမရွိေတာ႕ပါဘူးလို႕
လက္ေျမွာက္ထားတဲ႕လူဆီက
နင္ဘာလိုခ်င္ေသးလို႕လဲ
ဒါေလးေတာ႕ခ်မ္းသာေပးပါ
ဒီအသက္ရႈခြင္႕တစ္ခုေလးပါပဲ
အဲ႕ဒါမွ……..
လက္ရွိရဲ႕အတိတ္ထဲမွာ
အျမစ္မျပက္ေသးတဲ႔ဒဏ္ရာ
ေနသားမက်တဲ႕ အိပ္မက္ေတြနဲ႕ပဲ
ငါ႕စိတ္ရဲ႕ပင္လယ္ထဲမွာ
အနည္ထိုင္လို႕ရမွာ မို႕လို႕ပါ……………။
မုတ္သံု
ၿမိဳ႕
ပူလိုက္တာကြာ
တေငြ႕ေငြ႕နဲ႕ငါ႕ကို
သတ္ေနတယ္႕ အရိပ္ေတြ
အိပ္မက္တိုင္းမွာ
တစစီျဖစ္ေနတဲ႕
ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြ
ဘာမွာျဖစ္မလာႏိုင္ေတာ႕တဲ႕
ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြ
မေရရာျခင္းေတြနဲ႕
ဦးေဏွာက္နဲ႕ရင္ဘတ္ကို
ငါ…….ေသြးခြဲခဲ႕တယ္
အဲ႕လိုနဲ႕
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းပလက္ေဖာင္းေပၚ
လမ္းေလွ်ာက္ခဲ႕တယ္
တိမ္ေတြလဲ ေရြ႕ေနစဲ……………..
ကြမ္းယာဆိုင္လည္း ပံုမွန္ပဲ
တစ္ေထာင္ဖိုး ၃ေခြလဲ ေရာင္းေကာင္းစဲ
အေပါင္ဆိုင္မွာလဲ လူစည္စဲ
လိုင္းကားေတြလဲလူၾကပ္စဲ
ငါဆိုတဲ႕ေတေလလဲ
ခုခ်ိန္ထိ
အိပ္မက္စဲ………………………….။
မုတ္သံု
အခ်က္ျပ
ငါ႔ မ်က္၀န္းထဲမွာ
ဘာလို႕စိုေနတာလဲ
ေအာ္……
ငါ႕ႏွလံုးသား နာေနတာပဲ….
ငါ႕ အခန္းမ်က္ႏွာက်က္ေတြက
ဘာလို႕ရယ္ေနၾကတာလဲ
ေအာ္….
ငါ အထီးက်န္ေနတာပဲ
ငါ႕ ပတ္ပတ္လည္မွာ
ဘာလို႕ျမဴေတြဆိုင္းေနတာလဲ
ေအာ္…..
ငါယစ္မူးေနသလိုပါပဲ…..
ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေတြလဲ
တုန္ခါေနတယ္
ေအာ္……
ငါ႕ကို အမိန္႕ေပးေနတာပဲ……
ငါရံႈးနိမ္႕ပါတယ္
ျပင္ဆင္ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ပဲ
နာရီသံေတြထဲ ငါေမာဟိုက္ေနခဲ႔တယ္
ေသခ်ာပါတယ္
ရက္စက္ျခင္းဆိုတာ
အခ်က္ျပကိရိယာမွ မပါပဲ…
ငါ…ေသလို႕ရပီေလ………..
နီတိ
No comments:
Post a Comment